De zege in Hamme was voor Sweeck pas de derde winst van het veldritseizoen. “Het was lang geleden dat ik nog eens meedeed voor winst. Het doet extra deugd als het dan ook meteen lukt”, lachte hij na afloop.
De beslissing viel uiteindelijk pas in een sprintduel met Aerts. “Ik voelde dat hij niet helemaal in mijn wiel zat bij het opdraaien naar de baan. Het is dan nog lang en niet lang natuurlijk”, aldus Sweeck. “Als je vol aan het sprinten bent, komt de meet natuurlijk snel dichtbij. Al had ik het de laatste meters wel lastig”, gaf hij eerlijk toe.
Sweeck vond het ook best een behoorlijk lastige cross. “Hier en daar waren er toch verraderlijke bochten. Ik maakte soms kleine foutjes waardoor ik het wiel soms kwijt was. De ene had al eens een goed moment en trok dan door. Het was de hele tijd een jojo”, besloot de winnaar.
